بحران میانسالیِ کارگردان برنده اسکار به خلق یک فیلم پیشگام در دنیای انیمیشن‌های دیزنی و همچنین داستانی با حضور اولین قهرمانِ سیاه‌پوست این استودیو منجر شد.
پیت داکتر احساس کرد جای چیزی در زندگی او خالی است. چهره پیشکسوت شرکت پیکسار با دریافت دو جایزه اسکار برای کار صمیمانه و خلاقانه خود در «بالا» (۲۰۰۹) و «ظاهر و باطن» (۲۰۱۵)، به اوج دنیای انیمیشن صعود کرد، اما اعتراف می‌کند، به این فکر کرد، «این موفقیت‌ها واقعاً باعث نمی‌شود همه چیز به ثمر برسد. این‌طور نیست که همه چیز سر جای خود قرار گرفته باشد، حتی با در نظر گرفتن این مسئله که من خیلی خوش‌شانس هستم برای پیکسار کار می‌کنم.» او از خود پرسید، «من چطور زندگی می‌کنم، یا اصلاً ما باید زندگی کنیم؟» و وقتی در مورد این سؤال‌ها تأمل می‌کرد، جرقه فیلم جدید او، «روح» (Soul) زده شد.
بیست و سومین فیلم بلند انیمیشن پیکسار به دلیل پاندمی کرونا فرصت اکران در سینماها را از دست داد و سال گذشته از روز کریسمس از طریق دیزنی پلاس به‌طور آنلاین به نمایش درآمد.
جیمی فاکس در «روح» صداپیشه اولین شخصیت اصلیِ سیاه‌پوست انیمیشن‌های پیکسار است: جو گاردنر، معلم گروه موسیقی دوره راهنمایی در هارلم که آرزو دارد نوازنده حرفه‌ای یک گروه موسیقی جز باشد. وقتی جو در روزی که قرار است روز بزرگی برای او باشد، به‌طور تصادفی می‌میرد، وارد یک قلمرو معنوی می‌شود. او در جهانی که به «دنیایِ بزرگِ پیش از این» معروف است با تجسمِ ارواح انسانی که هنوز متولد نشده‌اند، روبرو می‌شود، و ناامیدانه به دنبال یافتن راهی برای بازگشت به زمین است.
مایک جونز که فیلمنامه «روح» با همکاری او، داکتر و کمپ پاورز نوشته شد، می‌گوید: «در ابتدا، جو نه بیک موسیقی‌دان جز بلکه یک بازیگرِ مشتاق تصور شد که قرار است با بازی در اجرایی تازه از نمایشنامه «مرگ یک فروشنده» قدم بزرگی بردارد.» داکتر می‌گوید اما وقتی به این ایده رسیدند که این شخصیت علاقه زیادی به موسیقی جز دارد، می‌دانستند او باید آمریکاییِ آفریقایی‌تبار باشد.
 و «ظاهر و […]</p>
){kind=link}